Historia mody i ubrań. Moda starożytnej Grecji. W czym chodzili starożytni Grecy? Historia starożytna.

W starożytnej Grecji przywiązywano dużą wagę do strojów. W tym filmie pokażę wam, jakie były wtedy najpopularniejsze ubrania oraz jak wytwarzano najsłynniejszy z barwników, tzw. fiolet tyryjski. W Grecji tkaniny i ubrania barwiono naturalnymi barwnikami pochodzącymi ze skorupiaków, owadów i roślin. Wykwalifikowani rzemieślnicy z całego greckiego świata pozyskiwali z tych źródeł barwniki i łączyli je z innymi substancjami, tworząc różnorodne kolory. Proces barwienia wytwarzał niezwykle ostry zapach, a starożytni pisarze często komentowali ten smród w swoich dziełach. Murex to ogólna nazwa trzech gatunków mięczaków zamieszkujących Morze Śródziemne. Wydzielana przez nie substancja służyła rzemieślnikom do tworzenia najdroższych barwników w starożytnym świecie, z których najsłynniejszym był „fiolet tyryjski”.

Techniki połowu różniły się w zależności od rodzaju mięczaka. Na płytkich wodach rybacy mogli po prostu nurkować i łowić mięczaki, ale jeśli woda była zbyt głęboka, zastawiali pułapki. Mureksy były mięsożerne, dlatego często wabiono je mięsem martwych zwierząt. Ponieważ jedynie po śmierci wydzielały cenny fioletowy płyn potrzebny do barwników, dlatego łowiono je żywe i zabijano dopiero na lądzie. Aby zebrać taki fioletowy płyn, pracownicy albo rozbijali muszlę mięczaka nożem, albo, jeśli był mniejszy, miażdżyli go kamieniem. Każdy mięczak wytworzył jedynie niewielką ilość płynu, a do wyprodukowania choćby grama tej substancji potrzebne były ich tysiące. Z tego powodu schwytane mięczaki trzymano zwykle przy życiu w koszach zanurzonych w wodzie morskiej, dopóki nie zgromadziły się wystarczające ilości barwnika, aby wytworzyć zadowalającą ilość barwnika.

Większość greckich ubrań szyto z prostokątnych tkanin, które rzadko były cięte i szyte. Zwykle owijano je wokół ciała za pomocą pasów, szpilek i guzików. Barwienie miało na celu nadanie ubraniom bardziej niepowtarzalnego stylu. Szeroko były również stosowane dekoracje, tkane lub malowane. Przedstawiały takie rzeczy, jak zwierzęta, postacie ludzkie i sceny mitologiczne. Produkcja i handel tekstyliami były jednym z najbardziej dochodowych biznesów w starożytnych Atenach. Tekstylia wytwarzano albo z wełny, albo z lnu, przy czym najpowszechniejsza była wełna. Kobiety zajmowały się produkcją odzieży noszonej w domu, chociaż niektórzy mężczyźni prowadzili profesjonalne warsztaty, które zaspokajały te same potrzeby. Inne tekstylia wykonywali niewolnicy i robotnicy pod okiem mistrzów tkactwa, foluszników oraz farbiarzy.

Ubranie nie tylko zapewniało ludziom ciepło. Moda była sposobem komunikowania tożsamości społecznej, takiej jak płeć, status i pochodzenie etniczne. Można je było wyrazić poprzez odzież i akcesoria, ale także biżuterię, fryzury, perfumy i kosmetyki. Bogaci Grecy zwykle nosili ubrania najwyższej jakości, a wszystkie ich dodatki zdobione były złotem, srebrem lub kamieniami szlachetnymi. Parasole i wachlarze również stanowiły ważny element elitarnej mody i zwykle noszone były przez towarzyszących im niewolników.

Najpopularniejszymi strojami greckimi były peplos, chiton i himation. Peplos – zwykle noszony przez kobiety – był ubraniem sięgającym do stóp ciała. Był owijany i noszony na ciele oraz przypięty do ramion. Chiton był długim ubraniem z rękawami. Chitony do kostek były zwykle noszone przez kobiety, podczas gdy mężczyźni nosili krótsze wersje tego ubioru. Himation był płaszczem zakładanym zarówno na chiton, jak i peplos. Istniały także ubrania specjalistyczne, noszone tylko w wyjątkowych sytuacjach, takich jak śluby i uroczystości religijne. Jeśli ten film wam się spodoba, to wkrótce na moim kanale umieszczę kolejne filmy z historii starożytnej Grecji.